Beżowy jest różnie opisywany jako blady piaskowy kolor płowy, szarawy opalenizna, jasnoszary żółtawo-brązowy lub blady do szarawo-żółtego. Jego nazwa pochodzi z języka francuskiego, gdzie słowo to pierwotnie oznaczało naturalną wełnę, która nie była ani bielona, ani farbowana, stąd też kolor naturalnej wełny. Beż zaczął być powszechnie używany jako określenie koloru we Francji od około 1855-60 roku; pisarz Edmond de Goncourt użył go w powieści La Fille Elisacode w 1877 roku. Pierwsze odnotowane użycie beżu jako nazwy koloru w języku angielskim miało miejsce w 1887 roku.